Nierozpoznanie złamania - zadośćuczynienie

Nierozpoznanie złamania kości przez lekarza stanowi zarówno błąd medyczny jak i naruszenie praw pacjenta.

Wykazanie błędnego nierozpoznania złamania kości nie jest skomplikowane dowodowo. Po urazie pacjentowi powinno zostać wykonane badanie obrazowe np. RTG. To samo RTG (w przypadku późniejszego rozpoznania zastarzałego złamania) powinno zostać ponownie ocenione - jeśli w wyniku ponownej oceny tego samego badania, na podstawie którego wcześniej stwierdzono, że nie doszło do złamania, zostanie to złamanie potwierdzone, to znaczy, że podczas pierwszej oceny zdjęcia obrazowego doszło do błędu medycznego.

Postawienie błędnej diagnozy tj. nierozpoznanie złamania kości może mieć znaczne negatywne konsekwencje dla zdrowia poszkodowanego np. niewłaściwe zrośnięcie się kości, konieczność przeprowadzenia operacji naprawczej, która może być w swoim zakresie bardziej rozległa niż gdyby operację przeprowadzono od razu po urazie.

Z tytułu błędnego nierozpoznania złamania osoba poszkodowana może żądać przyznania na jej rzecz zadośćuczynienia, odszkodowania oraz renty - w zależności od tego jaki skutek na zdrowiu poszkodowanego wywołał popełniony błąd medyczny.

Jeśli w wyniku nierozpoznania złamania doszło u poszkodowanego np. do przedłużenia i zintensyfikowania dolegliwości bólowych oraz konieczności przeprowadzenia kolejnej operacji (naprawczej) co zdecydowanie wiąże się z przedłużeniem leczenia o kolejne miesiące, to poszkodowanemu powinno zostać przyznane zadośćuczynienie. Zadośćuczynienie za nierozpoznanie złamania może zostać przyznane w przypadku udowodnienia, że powyższa krzywda wynika z popełnionego błędu medycznego.

Jeśli w wyniku nierozpoznania złamania poszkodowany zmuszony był do poniesienia dodatkowych kosztów np. operacji naprawczej, dodatkowych leków lub przez kilka miesięcy nie mógł świadczyć pracy zarobkowej i w związku z tym utracił część zarobków, to należy mu się odszkodowanie. Odszkodowanie stanowi równowartość poniesionych przez poszkodowanego kosztów i strat, pod warunkiem udowodnienia, że koszty te wynikają tylko i wyłącznie z błędu medycznego, a nie z samego urazu.

W przypadku popełnienia błędu medycznego polegającego na nierozpoznaniu złamania przez lekarza, którego skutkiem jest brak możliwości świadczenia pracy zarobkowej z uwagi np. na niesprawność nogi u zawodowego kierowcy poszkodowany może liczyć na przyznanie renty.

Jeżeli natomiast w wyniku błędu medycznego doszło do zwiększenia potrzeb poszkodowanego tj. np. w wyniku nierozpoznania złamania doszło do niewłaściwego zrostu i poszkodowany musi ponosić stałe koszty np. rehabilitacji, może liczyć w tej sytuacji na przyznanie na jego rzecz renty z tytułu zwiększonych potrzeb.

Najważniejszą kwestią jest wykazanie, że do krzywdy poszkodowanego doszło w wyniku błędu medycznego oraz rozgraniczenie w jakim stopniu dolegliwości bólowe poszkodowanego wynikają z błędu medycznego a w jakim w samego urazu. Wyjaśnieniem tej kwestii zajmują się w postępowaniu cywilnym biegli lekarze.

Adwokat Zuzanna Walczak